KUNDURACILAR… Çocukluğumuzda tüm akranlarımız gibi yaz tatillerinde, okul giderlerini karşılamak için her işi yaptık. Simit, tatlı maya, peksimet (Galeta’nın babası), haşlanmış mısır, kavrulmuş badem satıp, yazlık sinemalarda gazoz patlattık. (32 dişe trampet çaldıran gazozlar) Yaptığımız işlerden biri de kasabamızın en ünlü ayakkabıcısı Mustafa Ustanın (Mustafa Kol) yanında çıraklıktı. İlk başlarda görevimiz eğri küçük çivileri (ki sayalara çakılırdı) bir tahta üstünde çekiçle doğrultmaktı. İşlikte bir düzine usta, kalfa ve çırak çalışırdı. Herkesin bir görevi vardı. Bir hafta çalışır, hafta sonunda da harçlığımızı verirlerdi. Günlüğümüz ne ola ki, 50 Kuruş ya da bir Lira… İş yeri sahibimiz Mustafa Usta çok ciddi bir insandı. Say Mahallesi’ne giden cadde başında (Bugün Belediye tam karşısı) 2 katlı ve büyükçe bahçeli bir evde otururdu. Hafta sonu harçlıklarımız, ustamızın büyük oğlu Mehmet abi tarafından dağıtılırdı. Kunduracılığın başka tanınmış isimleri de vardı. Körüklü çizme yapan, Mahmut Usta (Mahmut Koçak), daha sonraları oğlu Kamil Koçak, eski garajlarda kunduracılık yapan Baba Salah… Baba Salah yaptığı işe özen gösteren, sanatkar ruhlu bir insandı. Çalışırken türkü söylemeyi de unutmazdı. Baba Salah’ın ömrü vefa etseydi, Abdullah Yüce şarkılarının okunduğu bir meyhane açacaktı. Kundura ustası deyince, horozcu Uzun Memed ile Veli ustaları da unutmamak lazım. Günümüzde artık eskisi gibi kundura yapan ustalar yok. Ayakkabı üreten fabrika ve işlikler (Atölye) var. Fabrikasyon imalat bu sanatı ve çalışanlarını azalttı. Hazır ayakkabı satan iş yerlerini çoğalttı. Kunduracı kalmışsa onlarda ayakkabı onarımı yapıyorlar. Ülkemizin içinde bulunduğu ekonomik dar boğaz nedeniyle tamircilerin işleri çoğaldı desem yeridir. Kentimizde bunlardan birine değinmek isterim. Çarşının orta yerinde kundura tamirciliği yapan Mehmet Usta (Mehmet Evlice)… Rahmetli babası Küçük Ali Evlice’de aynı işi yapardı. Mehmet Usta, 1950’li yıllarda Saray Mahallesinde bugünkü Atatürk Evi’nin arkasında bahçeli ve iki katlı bir evde otururlardı. Evin bulunduğu yerden yol geçince, yoldan kalan arsaya Evlice apartmanını yaptırdılar. Mehmet Usta, çarşı içinde sevilen, sayılan bir insan. Yerine göre yaptığı ufak tefek işlerden para da almaz. Gönlü ganidir yani. Öğle yemeklerini esnaf arkadaşları ile imece usulü yapıp, yerler. Bu yılki ahiler gününde kendisine plaket verdiler. Şöyle yazıyor plakette… “Sayın Mehmet Evlice, 2021 Silifke Yılın Ustası. Ahilik Kültürüne yapmış olduğunuz değerli katkılarınızdan dolayı tebrik eder, başarılarınızın devamını dileriz. Silifke İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü…” Değerli ustamızı, dostumuz Mehmet Ustayı biz de kutluyor, başarılarınızın sürekli olmasını diliyoruz. İyi ki varsın Mehmet Usta.