ÜNİVERSİTELİ…             Kentimizde 1996’dan beri üniversiteli öğrencilere burs veriyoruz. Gençlerimiz okumak istiyor. Üniversitede genç okutmak aileler için kolay olmasa gerek. Hele ülkemizin içinde yaşadığı ekonomik sıkıntı ve pahalılık göz önüne alınırsa, özellikle dar gelirli aile gençlerinin okumaları çok daha zor olsa gerek. Gençlerimiz varını-yoğunu ortaya koyup üniversite sınavlarını kazanıyor ama ailelerin ekonomik yapısı, onları okutmaya elvermiyor. Onun için de yardım sever, iyi insanlara sorumluluk duygusu yüksek yurttaşlara görev düşüyor. Bu gençler bizim çocuklarımız ve de ülkemizin umudu olan her biri cihan parçası. Kız ve erkek çocuklarımız. Vakfımıza üniversiteye kayıt yaptırmış ve hala değişik üniversitelerde okuyan gençler geliyor. Sorunları ile ilgileniyor, kayıtlarını yapıyoruz. Ayrım yapmadan… Geçenlerde halen vakıftan burs alan iki genç geldi. Önümüzdeki yıl biri tıp 4. Sınıfta, diğeri havacılık okulu 2. Sınıfta okuyacaklar. Genç arkadaşlarıma, okulları bitirince ne yapacaksınız? diye sordum. İkisi de, şimdiden dışarı gitmeyi düşünüyoruz dediler. Bunun temelinde ülkemizdeki yoğun işsizlik, özellikle okumuş gençler arasında çok yaygın. Üniversiteli genç beyinlerin yurtlarını terk etmeleri, ülkemizin bir kaybı değil mi? Dışarıya gönderdiğimiz doktor ve teknik uzmanları çok arayacağız…              Ülkemizin en büyük zenginliği, iyi yetiştirilmiş insan gücüdür. Binlerce doktorumuz, mühendisimiz ve de teknik elemanlarımız dışarı gitmişken, milyonlarca (8-10 milyon olduğu söyleniyor) cahil, işsiz, güçsüz sığınmacı ülkemizi adeta istila etmiş. Dışardan gelenlerle ilgili ne işlemler yapılıyor, bilmiyoruz. Acaba güvenlik tahkikatları yapılıyor mu? İstedikleri her yere yerleşebiliyor, siteler kuruyor, iş yerleri açıyorlar. Bari vergi veriyorlar mı? Onu da bilmiyoruz. Yüz binlercesi vatandaş yapılmış. Herhalde haklarında gerekli araştırmalar yapılmıştır. Konuyla ilgili somut bir şey söylemek isterim. Bir yakınım yabancı ülkeden bir genç kızla evlendi. Vatandaş olabilmek için beş yıl bekledi. Beş yıl polisler gelip, gidip soruşturdular. İki çocuk yapmalarına rağmen hakkında soruşturma beş yıl sürdü. Ne diyelim, büyüklerimiz bizden iyi bilir. Orta doğu ve Orta Asya’daki milyonlarca işsiz, cahil yığınlar Anadolu’ya gözünü dikmiş bekliyor. Demem o ki, mülteci ya da sığınmacı sorunu sıradan bir güvenlik sorunu olmaktan öteye bir beka sorununa her an dönüşebilir. Ülkemizde yurttaşlık bu denli ucuz olmamalı diye düşünüyoruz.             Nereden nerelere geldik. Kendi evlatlarımızı nasıl okutabiliriz? Diyorduk. Uzmanların söylediğine göre yurttaşlarımızın dörtte biri açlık sınırında yaşıyormuş. Canım herkese bir ekmek düşüyor ya, diyenler olabilir. Özetle, yoksul, mağdur ama başarılı gençlerimizin okumalarına yardımcı olalım. İyi insanlarımızın yardımına gereksinim var. Gençlerimiz, ülkemizin yarınlarının umududur…