Çorap Söküğü   Yazar zor yazar   Ben açık sözlü köşe yazıcısıyım. Bugün kafam tembel, kafam karpuz kafa. Bir lodos lazım bana ama lodosum yok. Bir kürek, bir kayık deseniz o da yok kere yok. Durum vaziyetim kel, durum vaziyet grip o sebepten atmayın trip. Artık ne çıkarsa bahtınıza.   *   “Şairler, yazarlar toplumun temel kurucularıdır. Devletler, hükümetler gelip geçer, gider; hiçbirinin zamanla izi kalmaz. Ama şairlerin, yazarların yapıtları sonsuza dek dimdik durur. Çünkü onlar dil üstüne kurmuşlardır, yaşadıkları ve yaşanmasını önerdikleri dünyalarını.” Böyle demiş Fransa’nın Hugo’su. Bu fikirle yol almış, ilerlemiş Hugo’nun Fransa’sı.   *   Türkiye’nin de yazarları var ve yazarların Türkiye’si. Yazarların Türkiye’sinde “yazar”, yazar ama çok zor yazar. Yapıtları diktir, omzu çökük, beli bükük. Zira “yazar” denince, akla ilk başta geçim sıkıntısı gelir. Sonra “şikayet” gelir, “ifade” gelir, “tutanak” gelir. Dil üstüne bir dünya kuran yazardan dil üstüne kurduğu dünyasını tutanakta anlatması istenir.    *   Açayım hele, açayım bizim kara kaplıyı da bakayım “yazar” için ne yazar… Hikâyeci Sait Faik’e mahkemede yargıç sormuş: - Mesleğin ne? -Yazar. - Oğlum bırak yazdığını çizdiğini, işin ne onu söyle. - Efendim söyledim ya, yazar. Yargıç zabıt katibine dönmüş. -Yaz evladım, işsiz.   *   Cumhuriyet döneminin fıkra yazarlarından Vala Nurettin “Va-Nu” Anadolu yakasında oturduğu için her gün gazeteye gidip gelmesi zor olurmuş. Bir bahçıvanla anlaşmış, bahçıvan her gün akşamüstü yazıyı alır, üç vasıta değiştirerek gazeteye götürüp dönermiş. Bahçıvan aylar sonra yazıyı götürdüğü gazete yetkilisine dayanamayıp sormuş: - Va-Nu Bey ne iş yapar? - Yazar, der yetkili. Tekrar sorma ihtiyacı hisseder bahçıvan: - İyi de ne iş yapar? Gazete yetkilisi yine aynı yanıtı verir: - Yazar. - Peki, geçimini nasıl sağlar? - O bize yazı yazar biz de ona para öderiz. Bahçıvan, Vala Nurettin’in aldığı maaşı da öğrenince, “Vay namussuz” der, “işin hamallığını biz yapıyoruz paranın çoğunu o alıyor. Yazıyı her gün buraya getiren benim, hiç olmazsa yarısını bana vermeniz lazım.”   *   Bitti, yazı gazeteye gitti. Bu kadar. Bir lodos lazım şimdi bana. Lodosum yok. Söveyim o zaman gelmişine geçmişine gribin, nevazilin.