Çorap Söküğü   İdman Yurdu’m… -O senin neyin olur, diye soran olduğunda; -Gülüm olur, -Balım olur, diyordum. -Mühür gözlüm, -Sevgilim, -İlk aşkımdır, diyordum… * Uzun oldu, ne zor oldu. Kalp yorgundu. Yürek susmuştu. Kalp duruldu. Yürek konuştu. Sıla göründü. Hasret vuslata erdi.   * “Nasıl özlemiş kalbim böyle atmayı? Oysa yerini bile unuttum hanidir. Bazen hayat vermek ister aldıklarını, Mucizeler hep böyle ansızın gelir.” * Gülüm dönüyor. Balım dönüyor. Mühür gözlüm dönüyor. Yâr dönüyor. Dolaptaki ceketini, Pabucunu, Terliğini, Duvardaki resmini topladı… Yola çıktı dönüyor. Haberin var mı taş duvar? İdman Yurdu’m küllerinden doğdu dönüyor. Hoş gelişler ola. “İd-man- yurdu…”   * Şu yalan dünyada, Vaktim daralmışken… Horoz öterken kanatlarını açar, kabarır ya hani. Ben de öyleyim şu sıralar. Kavuşmak için açtığım kollarım kabardı, kanat oldu. Öttüm ötüyorum. Gönlümüzün sahibi Mersin İdman Yurdu’muzu 100’üncü yaşında yeniden halkın takımı yapan “Çılgın Tarsusi” Vahap Seçer’e teşekkür ederim. “Sarı sandıklara kilitlemiştim İdman Yurdu aşkımızı, Sahip çıkmışsın Reis, eksik olma.”