Çorap Söküğü   Hey sen! Kimse emniyette hissetmiyor kendini. Hiç kimse. Kime sorsam, kaygılı. Kime baksam, yüzünde endişe. Hangi kapıyı çalsam karşımda buruk acı, gam, gerginlik. Cemi cümle, cümle âlem, yedi mahalle, yediden yetmişe herkes her an üzücü veya kötü bir şey olacak korkusuyla tedirgin. Ya bir gece ansızın geliyorlar ya şafak vakti. Ya da bir sabah ama bir sabah acıyı süpürmek için açtığınızda kapıyı alıp götürüyorlar. Aykırı görüşte kim varsa -siyasetçi, gazeteci, yazar, sanatçı- ifade özgürlüğünü doyasıya yaşıyor (!) savcılıkta.   * Yalnız ve güzel ülkede bir vakte erdi ki günümüz; hep kahır, hep sıkıntı, hep kaygı, hep endişe… Hep böyle canına yandığımın, 7/24 korku. Her mevsim, dört mevsim korku iklimi. Demokrasiyle zıt, “işler güçler” karşısında gözlerimizden boşalıyor hicran yaşları. * Mide açlığa dayanmaz. Gelgelelim beyin kolayca alışır açlığa. Aklı kısır, tuzu kuru kimileri var… İbretlik. Hiçbir şey olmamış gibi yaşayan. Tek renk gören, tek tip, tek biçim, tek yön ilerleyen kimileri… Solo gidişten memnun kimileri… Saadetli, berhudar, hümayun, mesut, mutlu mesut, mesut bahtiyar kimileri… El çırpıyor, çibidik çalıyor. Dahası ve de önemlisi tek yöne çibidik çalmayı “yurtseverlik” zannediyor! Demokrasiyle zıt, mesut bahtiyar (!), beyni aç kimilerini izledikçe gözlerimizden boşalıyor hicran yaşları.   *   “Vatanını en çok seven görevini en iyi yapandır” diyor Atatürk. Sözüm sanadır! Vatanını en çok seven. Hey sen! Sözüm sanadır! “Armudun sapı, üzümün çöpü var.” deme artık. Sus söyleme, kelimeler kanatır yarayı: “Ne Şam’ın şekeri ne Arap’ın zekeri” diye ayrışma. Dün dünde kaldı. Vakit topyekûn bir ve diri durma zamanı. Vakit demokrasinin bütün enstrümanlarıyla, demokratik yollarla demokrasi karşıtı hâl ve gidişata topyekûn ses yükseltme zamanı. Hemen şimdi! Dün dünle gitti. Sonsuz bir şimdi var artık. Demokrasi köprüsünden önceki son çıkıştayız! Demokrasiyle zıt işler işler güçler durağına varmak üzereyiz!   * Hey sen! Dün dünle gitti. Sonsuz bir şimdi var artık. * Hey sen! Korku dağları bekler. * Hey sen! Korkunun ecele faydası yoktur. * Hey sen! İstiklal Marşımızın ilk sözcüğü “korkma” diye başlar. * Ses ver. Hey sen!