Çorap Söküğü BİR AHU GÖZLÜYE… İnsanın başına ne zaman, ne geleceği belli olmuyor. Yaşanmıştır, sınanmıştır, belli olmuyor. İlkokuldaydım. Sınıfta Neslihan’a, muhitimizde sütçünün kızına “âşık” oldum. Hiç unutmam. Cumartesiydi günlerden… Yanlış zamanda, yanlış yerde bulundum. Kaçamadım, yakalandım “sünnet” oldum. Seneler geçti, kaç leylim bahar… Yanlış yaşanıp giden, “ziyan zebil” gençlik yıllarım… Bir akşamsefasıydı ve bahis konusuydu “Borç yiğidin kamçısı.” “Borç yiğidi bozar, travesti yapar” dediydi en büyükten bir küçük büyüğüm. Ardından en büyüğümüz eklediydi: “Vatan borcudur, namus borcudur; öde, kurtul!” Asker oldum. Borç bitti, dehlediler…                                                           Spor muhabirliği yaptığım yıllar aynı zamanda serserilik stajı yaptığım yıllardı… Çok ve de hep “âşık” oldum. Tekrar, bir daha, yine, yeniden, yeni baştan, gene... Hep saklambaç oynadım, hep kaybettim. Salya sümük ağlattılar… Hayat “sende durmam” diyordu… “Sil baştan” yaptığım yıldı… Sonunda gönlüm bir ahu gözlüye takıldı, “damat” oldum. Haziran sabahıydı, “Baba” oldum. Bir bardak soğuk su içirdiler... Durmak yok, bu yolda dönüş yoktu. Nisan’dı aylardan yine baba oldum, yine yeniden. Bu kez buzlu sürahiden geldiydi bir bardak “sek” su. Yol yordam bilir, ağır başlı, “Dölek” bir büyüğümüzsün sen Halil abi. Sen bilirsin de bıyık altından gevrek gevrek gülen Civelek bilmez mi? Hastane ortamında su “sek” içilir! Sayısını unuttum, kaç kez “sanık” oldum? Çok, pek çok… Hepsi sivri dilimdendi hepsi de meslek icabıydı. Adresimdi adliye koridorları ve mübaşirler sırdaşım. “Nikâhta keramet vardır” dediler bir vakit. “Şahit” oldum o vakit. Yaşadığım hayat bayat ekmekten de bayattı. İşte o yıllarda, “kirve” oldum. Hayat “sende durmam” diye haykırıp duruyor. Haykırıp, yırtınıp durma hayat! Gezginci ruhum bir gün bitecek. O gün gelene kadar beni benimle bırak ne olur. Şu sebeple: “Gitmek mi yitmektir, kalmak mı?” artık bilmiyorum. “Ne oldum değil ne olacağım” bilmiyorum... “Nerede o mis gibi leylaklar” bilmiyorum. Haykırıp, yırtınıp durma hayat! Beni benimle bırak ne olur. Yarın sabah erkenden, gel seninle buluşalım. Müsaadenle bu akşam dağılmak istiyorum.