BAŞKENT’TEN SELAM   BÜYÜK OZAN KARACAOĞLAN VE YAHYA İNANICI 70’li yılların başlarında ilk kez gittiğim Mut, bir süre, sürekli uğrağımız oldu. Dönemin Belediye Başkanı Yahya İnanıcı, onun kültür faaliyetlerindeki sağ kolu Sıtkı Soylu idi. Yahya İnanıcı, kentin ekonomik, sosyal ve siyasal alanda tanıtımını sağlıyor; Sıtkı Soylu ise, Mut’un kültürünü, sanatını, folklorunu tanıtmayı amaçlayan etkinlikler yapıyordu. Örneğin, “Karacaoğlan Şenliği” Mut’u kısa sürede bütün yurda tanıtmıştı. Ardından bir de kaysı faktörü eklenince, o yıllarda Mut, Türkiye’nin mükemmel festivallerinden birine tanık oluyordu. Karacaoğlan bütün İç İlin; hatta Çukurova’nın sahiplendiği bir kişilik olmuştu. Ama biz, bu büyük ozanımızın Mut’lu olduğunu savunuyorduk. Çünkü, bir tarihi kişilik, hangi yörede daha çok sahipleniliyor ise; oralıdır. Dolayısıyla, Karacaoğlan’a en çok sahip çıkan Mut, Karacaoğlan’ın da yurdudur. Ne yazık ki bugün, Yahya İnanıcı’yı da, Sıtkı Soylu’yu da kaybetmiş bulunuyoruz. Türk folklorunun, bu iki fedakâr ve vefakâr insanını arıyoruz. Zira, büyüyen, gelişen ve daha büyük atılımlara lâyık olan bu güzel Türkmen yöresi, Karacaoğlan ile bir başka anlam ve önem kazanıyordu. Sıtkı Soylu, Karacaoğlan’ın mezarını bulmuştu. Her yıl, ülkemizin her yanından Mut’a gelen ozanlar, o mezarın üzerindeki çınar ağacına sazlarını asarlar; şiirler söyleyip, türküler çığırarak, onu anarlardı. Sonra Karacaoğlan’ın güzel bir anıtı, Çınaraltı’ndaki kaidesine oturtulmuştu… Bununla da yetinilmemiş; zamanın Kültür Bakanı Fikri Sağlar’ın da himmetiyle, Karacaoğlan tepesi ile Karacakız tepesi, devlet tarafından tescil edilmişti. Biz o tepelere de çıkarak, kutlamalar yapmıştık. Anma toplantılarına bilimsel içerik de kazandırılmıştı. Türkiye’nin ünlü folklor ve halk edebiyatı uzmanları Mut’a davet edilerek, sempozyumlar, paneller yapılmıştı. Bu toplantılara bu satırların yazarı da defalarca iştirak ederek, bildiriler sunmuştu. Yine bizim çabalarımızla, kardeş Türkmenistan’dan, getirttiğimiz uzmanlara, Karacaoğlan’ın Türkmenistanlı yönünü anlattırmıştık. 1975 yılında Yahya İnanıcı-Sıtkı Soylu ikilisinin çabalarıyla, Karacaoğlan için uluslar arası sempozyum yapılmıştı. Zamanın Başbakanı Sadi Irmak’ın destekleriyle Ankara ve İstanbul’da düzenlenen sempozyumlarda, Karacaoğlan bütün yönleriyle masaya yatırılmıştı. O sempozyum vesilesiyle, rahmetli Yahya İnanıcı Mut’un bütün kültürel değerlerini içeren sergileri ve yörenin köy seyirlik oyunu olan “Arap Oyunu”nun tam kadrosunu, Ankara ve İstanbul’a taşımıştı. Sözünü ettiğimiz etkinlikle ilgili olarak Başbakan Sadi Irmak, Kültür ve Turizm Bakanlıklarını adeta seferber etmişti. Turizm Bakanlığı Müsteşarı Kemal Baytaş ile Kültür Bakanlığı Müsteşarı Mehmet Önder, tam kadrolarıyla destek veriyorlardı. Oluşturulan Düzenleme Kurulunun onursal başkanı Sadi Irmak; başkan Vecdi Yarman, sekreteri ise bu satırların yazarı idi. O Tarihlerde Mut’ta, kalınabilecek, doğru dürüst bir otel yoktu. Kimi zaman Hoçantı’daki elektrik santralındaki bir mekânda, kimi zaman Mutlu dostlarımızın evlerinde; kimi zaman, kaymakamlık lojmanında kalıyorduk. Sonraları, misafirhaneler ve hatta oteller yapıldı da, konaklama sorunu halledildi. Mut’taki Karacaoğlan Şenlikleri münasebetiyle, birkaç yıl da, Türkiye dışından halk oyunları toplulukları getirdik. Özellikle, Makedonya’dan getirdiğimiz gruplardaki kimi yönetici ve oyuncular; bu ülkeye yaptığımız seyahatlerde bize Mut’tan söz ederler. Zira Mutlu dostlarımızın konukseverlikleri, hâlâ belleklerinde taptaze durmaktadır. Ankara’ya nakl-i mekân ettikten sonra, rahmetli Yahya İnanıcı ile çok sık görüşüyorduk. Ticari işlerini de olumlu etkileyebileceğini düşünerek, bizzat kurduğum ve uzun süre başkanlığını yaptığım Türkiye-Irak Dostluk Derneği’nin Başkanı olmasını sağlamıştım. Ama son yıllarda, ticari yaşamında sıkıntılar meydana gelmiş; Ukrayna’lılar tarafından da dolandırılmıştı. Giderek sağlığı da bozulmuş; amansız bir hale gelmişti. Ölümünden kısa bir süre önce, Silifke’de, Susanoğlu beldesindeki evinde ziyaret etmiş, o ziyarette ona bir hayli moral vermiştim. Ama kader ağlarını örmüş ve onu, bu dünyadan alıp götürmüştü. Allah Rahmet eylesin… Yahya İnanıcı, 1930 yılında Mut’un Kıravga Köyü’nde dünyaya geldi. 1968 yılında yapılan yerel seçimlerde Mut Belediye Başkanı seçildi. Milletvekilliğine aday olması nedeniyle ayrıldığı 1977 yılına kadar sürdürdüğü Belediye Başkanlığı görevi sırasında Mut’un gelişmesine büyük katkıda bulundu. O arada herkesin sevgisini kazandı. Başarılı bir iş adamı ve Mut sevdalısı olan Yahya İNANICI, atıldığı ticaret hayatında kurduğu şirketin adını Mutlular koydu. 1977-80 yılları arasında İl Genel Meclisi Üyeliği yaptı. 1991 ve 1994 Genel Seçimlerinde de  Milletvekilliği için aday oldu ama maalesef bu konudaki arzusuna nail olamadı!.. 22 Temmuz 2005 tarihinde vefat eden İnanıcı, Belediye Mezarlığı’ndaki aile kabristanına defnedildi. 75 yaşında aramızdan ayrılan Yahya İNANICI evli ve 4 çocuk babasıydı. Mutlu dostlarım, kentlerine hizmet edenler için, bir gün bir şeyler yapacaklarsa, örneğin, onların büstleri, Çınaraltı’ndaki parka konulacaksa, ilk akla gelmesi gereken kişi, Yahya İnanıcı olmalıdır. Mut’taki bir Karacaoğlan sempozyumuna katılan akademisyenlerle birlikte