PENCERE’mdeyim   SANATLA NİCE YILLARA Türkiye genelinde 50 atölye ve galeri yöneticisinin katkılarıyla Mersin Çağdaş Sanat Fuarında, ürettikleriyle yer alan 800 ressamdan biriyim. Mersin’de ilk kez gerçekleştirilen sanat fuarının 4-8 Aralık 2024’te kültür sanat bağlamında yaşama konması çok anlamlı. Gelecek yıllarda yine aynı tarihlerde olsun isterim; sanat fuarının sanatçısı ve izleyicisi olarak. İlgiyle izlenen fuarda Mersin’de başlayan sanat yaşamımın 60. yılını kutlamak da varmış. Bu arada 3 eser de kişisel sergidir. Böyle biliyorum. Şöyle ki, 25 Kasım 2024 tarihinde Mersin Kültür Merkezi Arkeoloji Müzesi sergi salonunda 60. sanat yılımı kutlayacağım kişisel sergi planlamıştım. Sağlık sorunlarım nedeniyle ertelemiştim. Neye niyet nereye kısmet? Kutlama duygularımı Mersin Büyükşehir Belediye Başkanımız Vahap Soçer’in SANAT-I ALA standımızı ziyareti sırasında ifade etmekten çok mutlu oldum. Bu etkinlikte üreten olmanın ötesinde izleyici olmanın hazzını yaşamak durumunda gezerken Hakan Doğramacı, Bora Doğramacı’nın fuarcılık organizasyonunun dizayn ettiği Yenişehir Belediyesi Fuar ve Kongre Merkezi alanını kervansaraya benzettim. Türkiye genelinde sanatçıların eserlerini derleyip toparlayıp kervansaray gezicilerinin izlenimine, satışına olanak sağlayan galericileri de kervancıya benzettim. Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Sayın Vahap Soçer’i de öncü ve anlamlı katkılarıyla kervancı başı ilan ettim kendimce. Ben üretimlerimle Ayşegül Abay kervanındayım. 5 gün süren sanat fuarında bulunduğum son ana kadar Atatürk’ümüzün “Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir” sözünü hissederek geziniyorum. İlk gün izleyicilerimden çok heyecanlandığım iki fotoğraf paylaşmak istiyorum. Anne kucağında ilk gün… Ailece son gün de birlikteyiz. Birlikte sanatla mutluyuz. Sizi kendi alanımın dışında benimle kervansarayda gezintiye çıkarıyorum. Bir zamanlar Marcel Duchamp tarzı heykeller yapma hayalleri olan biri olarak heykellerden çok etkilendim. En çok etkilendiğim iki heykelin yaratıcısı Mustafa Yüksel’i kutluyorum. Sohbetleşiyoruz. Bu muhteşem eserlerin bendeki yansımalarını anlatıyorum. Sanki daha çok ben konuşuyorum. Özel olarak “uzun zamandır yaşadığımız dünya insanlarının sesi, soluğu, susması…. Varken yok olma, yok sayılamam, içim dışım yarılsa da varım” yorumlarımı art arda sıralıyorum. Silifke Festivalinde S.O.S. Sevgi Olsun Sanat oluşumuna heykelleriyle katılan Taşucu’ndan İstanbul’a yerleşen Atilla İbrahim Yavuz’u anma. “Rakkase ve Köpek” heykeli hala hafızamda… “Güzel sanatlar bütünlüğünde hayran olduğum ve çağımızda taneyle sayılacak halde suluboya sanatçıları diyorum” Ankara’dan fuara katılan suluboya sanatçısı Ekrem Yılmaz’a. Fotokopiyle resim yapıp sanatçı edalarıyla gezinenleri de konuşurken Silifke’nin üretken suluboya sanatçısı H. İbrahim’in kulaklarını çınlatıyoruz ve diyorum ki sanat severler suluboya sanatçılarının farkına varsınlar. Ekrem Yılmaz’ın yan komşusu Rabia Tokat’ın seramik heykelleri şavkıyor gözlerime. Rabia Tokat “Keçiler doğada var oluşlarının bereket ve uğur getirdiği yönleriyle ilgi alanımdalar” diyor. Eserler kadar yaratıcısını tanımak da çok anlamlı. Duygu olarak kendimi zengin hissediyorum. Gezinirken eser altlarında ya da yanlarında “Satıldı” anlamını taşıyan kırmızı noktaları görmenin keyfindeyken Silifke Festivalinden tanıdığım, uzun zamandır da bir arada olamadığım, olabilemediğimiz de demeliyim, keçilerin yılmaz ressamı meslektaşım Sayın Koç’la rastlaşıyoruz. Ayak üstü sohbetteyken bana ayrılan alanda anı fotoğrafımız olmasın mı? Hatay depreminde atölyesi yıkılan, hemşerim de olan Yusuf Altunay’a rastlamak, eşiyle, eserleriyle de buluşmaktan birlikte mutluyduk. Çok mutlu bir ana tanıklıktayım. Şöyle ki üretken ustamız Devrim Erbil’in 4 eseri var fuar alanında. Fuarın 3. gününde orta yaşa yakın bir sanatsever (belki de bir koleksiyoner) Devrim Erbil’in bir eserini satın almış. Tablo kucağında, yüzünde kocaman gülümseme. Yeni doğan bebeğini kucağına alan bir baba gibi heyecanlıydı. Mersin’de yaşayan Dr. Seçkin Yoruldu Aksu ‘ya, benim 50 yıllık sanat yaşamımı İzmir’deyken tanıyan; sanat fuarı katılımcısı olduğumu öğrenip eserlerimle buluşup fotoğraf gönderen Serpil Yoruldu ’ya teşekkürlerim öyle çok ki. Mersin T.S.O ’daki fotoğraf sergisine yetişemedim. Daha doğrusu yetişemedik. Mersin’deki sergilerimde beni evinde misafir eden olmanın dışında “senin candaşlığın olmasa, bir de İlker Sarı’nın önerisi olmasa bu etkinlikte olamazdım” dediğim sanat üretim yaşamında kolaj çalışmaları olan Nalan Koçer’le Ahmet Yeşil’in adının verildiği sanat galerisindeyiz. Yeni yıla girme zamanına denk getirilen, genelde genç ressamların üretimleriyle oluşturulmuş. Yıllardır usanmadan söylerim. Düğünde, doğumda, doğum günlerinde, nişanda, bayramlarda velhasıl değer verdiklerinizin önemli anları için armağanınız resim olsun. İmkanım olsa neler almazdım sanat koleksiyonuma. Genç cam ustasının atölyesinde öğrenci olmak isterdim. Çok heyecan verici yapıtlar. Her yeniden baktığınızda farklılaşıyor, anlamları çoğalıyor. İster nazar boncuğu de, ister sevinçten coşan taşan, ister kaygıdan, çaresizlikten, acıdan de, eserlerdeki camdan yaşlar izleyicinin gözlerinde anlamlanıyorlar. Sanatçıya “Bıyıklı, bıyıksız, dudakta çalışmalısın” demekten kendimi alamıyorum. Yanılmıyorsam bu benim 3. fuar alanı etkinliğim oldu. Açılış anında fuar alanı izleyicisi de olmamın dışında Sadık -Raziye Civelek ‘in benimle olmalarından çok mutlu oldum. Etkinliğe davette bulunduklarım adına da diyebileceğim ziyaretin enerjisini şu an yazıyorken bile hissediyorum. İyi ki varsın diyebilecekleriniz eksilmesin artsın. Yeni yılda iyilik, güzellik, sağlık değerleriniz eksilmesin artsın. Sanatta nice yıllara merhaba 2025. Bir fotoğraf ve yorum eklemeliyim. Standımızı izleyenlerimiz, yan komşum Berrin Şeker’in tablosunun modelinin benim olduğuma dair fikir beyan ettiler. Bu yorumları dikkate alan komşum “Şimdiki halinle de çalışmalıyım o zaman” derkenki anın fotoğrafı da bu işte.