BAŞKENTTEN SELAM   DÜNYA ÇAPINDA ÜNLÜ AVAR-TÜRK ŞAİRİ RESUL HAMZATOV Bir Moskova seyahatimde, Sovyet Yazarlar Birliği’ne gitmiş; mutadım veçhile ilk olarak, o tarihte Birliğin Azerbaycan temsilcisi olan Valeh Rzayev’i ziyaret etmiştim. Yanında Gürcistan’dan gelen genç Azeri Türkü Latif Annagiev vardı. Bu genç şair “Gürcistan Edebiyatı” adlı gazetede çalışıyordu. Ateşli bir milliyetçi idi. Gürcüler’den şikayetçiydi ve Gürcistan’da 300 bin Azeri Türkünün bulunduğunu söylüyordu. Zaman zaman Türkiye’den şikayet ederek; mesela Anar’ın, Ekrem Eylisli’nin vb. eserlerinin Türkiye’de basılmamış olmasından üzüntü duyduğunu söylüyordu. Kazak Olcas Süleymanov ile Kırgız Cengiz Aytmatov’a adeta tapıyordu. Bir de Özbek Muhammed Salih’i çok seviyor ve onun da milliyetçi olduğuna değiniyordu. O arada restorana gelen Dağıstanlı Avar şair Resul Hamzatov bir grup arkadaşı ile gelip, yanımızdaki masaya oturmuşlardı. Bizim kendisi hakkında konuştuğumuzu anlayınca, kalkıp yanımıza gelmiş ve tanışıp, söyleşmiştik. Resul zilzurna sarhoştu. Yanındakilerden birisi, ünlü Sovyet Bolşoy Balesi’nin ünlü bir yönetmeniydi. Hamzatov’un o gün bana söylediği şu sözleri not etmiştim: “Ben birkaç ülkeden davet aldım ama Türkiye’yi tercih ediyorum. Orada 25000 Avar var.” “Milli olmayan, evrensel olamaz.” “Nazım Hikmet’ten sonra tanıdığım en büyük yazar Aziz Nesin’dir.” “Azerbaycan’a iltica edeceğim.” “Nebi Hazri yakın dostumdur. Bakü’ye gidince Nebi’nin yanından ayrılmam.” Resul Hamzatov, ünlü bir yazar olmasının yanı sıra, milletvekili idi. “Meclis çalışmaları olmasaydı, Türkiye’ye gidecektim” demişti. Bir ara kadehlerimizi Aziz Nesin’in şerefine kaldırmamızı teklif etmişti. *** Resul ile ikinci karşılaşmam, Pakistan seyahatimde olmuştu. Uluslararası bir etkinlik için Pakistan Yazarlar Birliği’nin düzenlediği etkinliğe, SSCB delegasyonu ile birlikte gelen Resul’ün yanında, eşi de vardı. Karaçi’de, onlarla samimi bir ilişki kurmuş ve birkaç gün tüm                           etkinliklere birlikte iştirak etmiştik. *** Resul Hamzatov bugün Rusya Federasyonu bünyesinde yer alan Dağıstan Cumhuriyeti’nin bir Avar köyü olan Tsada köyünde 8 Eylül 1923 tarihinde doğdu. Babası Tsadalı Hamza da bir ozandı. (âşık) 11 yaşında ilk şiirini yazdı. 1943'te ilk şiir kitabını yayınladı. İlk hocası babası idi ama sonraları Mayakovski, Yesenin, Pasternak, Tsvetayeva, Eduard Bagritski, Avar şair Mahmud ve Alman Heine'den etkilendi. Ama Puşkin ve Lermontof O'nu asla değişmeyecek son çizgisine getirdiler. 50 yıldan daha fazla bir zaman Rasul Hamzatov Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği’nin en üretken yazarı oldu. Türkçeye de çevrilip 1984 yılında basılan "Benim Dağıstanım" adlı şiir kitabı, doğduğu yeri ve oranın insanlarını ve şairlerini tanımlamıştır. "Lenin Ödülünü" kazanmış ve "Dağıstanlıların Şairi" unvanını almış olan Resul Hamzadov, Dağıstan Yazarlar Birliği Başkanı olduktan sonra Avrupa, Asya ve Amerika'ya seyahatler yaptı. Resul Hamzatov şiirlerini yeryüzünde yaklaşık yarım milyon insanın konuştuğu Avar dilinde yazıyordu. 1939'da Pedagoji Koleji'nden mezun oldu. Öğretmenlik, tiyatroda yönetmen yardımcılığı, gazetecilik ve radyo programcılığı gibi çeşitli işlerde çalıştı. 1945-1950 arasında Moskova’da Maksim Gorki Edebiyat Enstitüsü'nde öğrenim gördü. 1952'de Devlet Stalin Ödülü'ne, 1963 yılında Lenin Ödülüne ve 1981'de Uluslararası Botev Ödülü'ne layık görüldü. Hamzatov, 3 Kasım 2003'te, 80 yaşında Moskova Merkez Klinik Hastanesinde öldü Tarki'deki eski Müslüman mezarlığına, defnedildi . 5 Temmuz 2013'te Moskova'nın merkezindeki Yauzsky Bulvarı'nda Gamzatov'a ait bir anıtın açılışı yapıldı. Bundan on yıl sonra da Dağıstan’ın başkenti Mahaçkale’ye de bir Hamzatov heykeli dikildi. Dağıstan başkenti Mahaçkala’daki Hamzatov Heykeli Rusya’daki ilgili birimler şaire, 27 Eylül 1974 tarihinde Sosyalist Emek Kahramanı unvanı verdiler… 8 Eylül 2003’de ulusal edebiyatın ve kamu faaliyetlerinin gelişimine olağanüstü katkılarından dolayı Aziz Andrew Nişanı ile taltif edildi… Rusya’nın çok uluslu kültürüne olağanüstü katkılarından dolayı, 18 Nisan 1999’da Anavatan Liyakat Nişanı’nı aldı. O arada çok uluslu Sovyet edebiyatının ve üretken sosyal faaliyetlerin gelişimine katkılarından dolayı da ödüllendirildi. Hamzatov’un pek çok şiiri, SSCB’nin ünlü bestekârları tarafından bestelenerek, geleceğe aktarıldı. SSCB (Rusya) Cumhuriyetine bağlı olan Dağıstan Özerk Cumhuriyeti Meclisinde yıllarca Milletvekili olarak görev yapmış olan Hamzatov, Özerk Cumhuriyetin Başkan Yardımcılığı görevinde de bulundu… Dağıstan ve Rusya Federasyonu Yazarlar Birliği üyesi olan Şair, Rusya Cumhurbaşkanı Vladimir Putin’in elinden, “Vatan karşısındaki özel hizmetlerine göre” Ülkesinin en büyük ödülünü aldı. Dağıstan ve Moskova’daki önemli ve büyük salonlarda, onunla ilgili toplantılar düzenlendi ve hakkında methiyeler düzüldü. Ayrıca Bulgaristan-Sofya, Polonya-Varşova, Macaristan-Budapeşte gibi ülkelerde onun için şiir şölenleri düzenlendi. Büyük Avar-Türk Devletinin bugüne gelen insanlarının kıvanç kaynağı olan Resul Hamzatov, elbette Türk Dünyasında yaşayan herkes tarafından sevilmektedir. Ama bir gerçek var ki, Avar kökenli halk onu adeta taparcasına seviyor. Bu sevgi İtalya’da, dünyanın bütün ülkelerinden katılan üç yüzden fazla şair arasında, en büyük ilgiyi görmüş olması ile doruğa çıktı. O şiir şöleninde Resul’ün başına bir altın çelenk koyuldu. Dünya barışı, insan sevgisi ve tümüyle hümanist duygular içeren şiirleriyle Avarlı şair, Dünyada tanınan ve sevilen bir kişi oldu. Resul’le Moskova Sovyet Yazarlar Birliği’nde Kitap bütünlüğünde yayımlanmış olan eserleri şunlardır:               Ateşli Aşk ve Yakıcı Nefret, 1943 Doğduğum Yıl, 1950 Ağabeyim Üzerine Birkaç Söz, 1952 Dağıstan'da Bahar, 1955 Madenci, 1958 Dağlı Yüreği/Yüreğim Dağlardadır, 1959 İki Şal, Yazılar, 1963 Yılların Tespihi, 1968 Ocak Başında, 1978 Kadınlar Adası, 1983 Yaşam Çarkı, 1987 Benim Dağıstanım, 1967-1971