BİR YANGIN BÖYLE ANLATILABİLİR ANCAK!

Bölgemizde yaşanan orman yangını insanımızı derinden üzdü ama öyle derinden üzülen bir arkadaşımız var ki, gözyaşlarını şiire dökmüş ve sel olmuş yangını söndürmek için…

Yüreğine sağlık sevgili Tevfik OVACIK…

GELECEĞİNE AĞLAYAN ÇOCUK

Bir çocuk hayal kurdu

Kanatlandı

Mavi Gökyüzünden süzüldü,

Yeşil Dağların eteklerinde

Engin deniz Kıyısına

Misafiriydi Cennetin

Taht kurdu mutluluğun başköşesine

Küçücük yüreği kocaman bir dünyaydı

Bir sabah Gözleri ufukta

Dumanlar yükseliyor

Mavi gökleri kirletiyor

Hala yemyeşil dağlar

Ama hava sisleniyor

Etrafta bir telaş

Uçaklar helikopterler

Su taşıyorlar kara canavara

İnsanları ruhları endişe keder

Çaresizlik ordu kurmuştu her yere

Poyraz inat ediyor

Sanki dilinde ateş, yetişecekti bir yere

Var gücüyle körüklüyor

Cenneti küle çeviriyor

Cehennem kapısını açmış

Gözyaşı yetersiz

Söndüremiyor cehennemi!

Onlarca yıl yanar bu dağlar

Hiç mi yok bir merhemi

Timsah gözyaşları sel olmuş,

Önüne katmış bütün değerleri

Yanıyor... yanıyor...

Geceyi gündüze çevirerek

Yemyeşil dünyamızı karartıyor.

Elbet bir çözüm vardır

Henüz iş başına gelmeyen akıl,

Geçerse harekete

Yanacak yer kalmadı

Söndü ateş, yer mi bıraktı berekete

Çocuk ufka baktı gece ateş oldu dağlar

Her yer gündüz gibi

Ufka baktı karardı gelecek

Çocuk oturmuş geleceği yanıyor

Yeniden yeşerecek mi dağlar.

Gözyaşı dinmiyor

Pencereden bakıyor

Çocuk geleceğine ağlıyor…

Tevfik OVACIK